ความสัมพันธ์ของจิตลักษณะกับจริยธรรมในการทำงานตามกรอบจรรยาบรรณของนักสังคมสงเคราะห์ในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับจรรยาบรรณของนักสังคมสงเคราะห์ในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล (2) ศึกษาถึงความแตกต่างของจิตลักษณะของนักสังคมสงเคราะห์ เมื่อจำแนะออกตามตัวแปรต่างๆ และ (3) ศึกษาถึงปัจจัย ลักษณะทางจิต ที่มีความสัมพันธ์กับจรรยาบรรณของนักสังคมสงเคราะห์ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม และการวิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย สถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์ความแปรปรวน การวิเคราะห์หาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีอายุเฉลี่ยระหว่าง 26-35 ปี อายุงานส่วนใหญ่อยู่ระหว่าง 1-5 ปี มีสถานภาพสมรสโสด มีการศึกษาในระดับปริญญาตรี มีรายได้อยู่ระหว่าง 6,001-8,000 บาทกลุ่มตัวอย่างมีการควบคุมตนเองในระดับค่อนข้างสูง และมีการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมในระดับการทำตามกฎเกณฑ์ของสังคม โดยพบว่า เพศหญิงมีการควบคุมตนเองสูงกว่าเพศชายและผู้มีระดับการศึกษาสูงมีการควบคุมตนเองในระดับสูงกว่าผู้มีการศึกษาในระดับต่ำ และลักษณะทางจิตทั้งสองด้านมีความสัมพันธ์กันทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติการปฏิบัติตามกรอบจรรยาบรรณของนักสังคมสงเคราะห์ กลุ่มตัวอย่างมีการปฏิบัติตามกรอบจรรยาบรรณนักสังคมสงเคราะห์ในระดับปานกลาง ถึงปานกลางค่อนข้างสูง โดยจรรยาบรรณด้านคุณธรรมมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมา คือ การเคาพรสิทธิของผู้รับบริการ ความรับผิดชอบการเพิ่มพูนความรู้และทักษะ และการประพฤติตามกรอบวิชาชีพตามลำดับโดยความรับผิดชอบ คุณธรรม และการเคารพสิทธิของผู้รับบริการ เป็นจรรยาบรรณซึ่งมีความสัมพันธ์ต่อกันและกันในทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติผลการศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติตามกรอบจรรยาบรรณานักสังคมสงเคราะห์พบว่า - ปัจจัยด้านลักษณะทางจิต อันได้แก่ การควบคุมตนเอง มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติตามจรรยาบรรณ 4 ด้านได้แก่ ความรับผิดชอบ คุณธรรม การเคารพสิทธิของผู้รับบริการ และการประพฤติตามกรอบวิชาชีพ - รายได้ (น้อย) มีอิทธิพลต่อความรับผิดชอบ - อายุ (มาก) มีอิทธิพลต่อคุณธรรม - อายุงาน (มาก) และเพศ (หญิง) มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติตามกรอบวิชาชีพจากผลการศึกษาดังกล่าว ผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะให้ทั้งระดับนโยบายและระดับหน่วยงานให้ความสำคัญกับการส่งเสริมหรือเสริมสร้างจิตลักษณะด้านการควบคุมตนเอง เพื่อเป็นพื้นฐานาทางจิตใจให้แก่ผู้ปฏิบัติงาน อันจะนำไปสู่การมีจรรยาบรรณในการปฏิบัติงานการให้บริการแก่ประชาชนต่อไป