รูปแบบการควบคุมด้วยใจแบบผ่อนคลายเพื่อยกระดับสัมฤทธิ์ผลการพัฒนาพฤตินิสัยสำหรับผู้กระทำผิด

Abstract

การวิจัยสำรวจครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษารูปแบบกระบวนการการควบคุมด้วยใจ แบบผ่อนคลายของหน่วยงานกระบวนการยุติธรรมที่ทำงานกับกลุ่มผู้กระทำผิดในสังคม ด้วยองค์ความรู้ในงานสังคมสงเคราะห์คลินิก 2) เพื่อศึกษาปัจจัยด้านสมรรถนะของเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานกับกลุ่มผู้กระทำผิดในสังคม มีผลต่อการยกระดับสัมฤทธิ์ผลการพัฒนาพฤตินิสัยผู้กระทำผิด 3) เพื่อศึกษาปัจจัยการสร้างจิตสำนึก มีผลต่อการพัฒนาพฤตินิสัยของผู้กระทำผิด ในเรือนจำแบบเปิดภาคตะวันออก คือ ทัณฑสถานเปิดห้วยโป่ง ทัณฑสถานเปิดทุ่งเบญจา เรือนจำชั่วคราวเขาไม้แก้ว และเรือนจำชั่วคราวเขาระกำ รวมทั้งหมด 4 เรือนจำ กลุ่มตัวอย่าง คือ เจ้าหน้าที่ จำนวน 91 คน และผู้ต้องขัง จำนวน 398 คน เป็นการศึกษาทั้งวิจัยเชิงปริมาณและวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แบบสอบถามที่เป็นเครื่องมือการวิจัยเชิงปริมาณวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบความสัมพันธ์และการทดสอบพหุถดถอย การสัมภาษณ์แบบกลุ่มกับเจ้าหน้าที่ และผู้ต้องขัง และการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้บริหารส่วนกลางและส่วนภูมิภาค กรมราชทัณฑ์ กระทรวงยุติธรรม รวมทั้งสัมภาษณ์เชิงลึกผู้เป็นภาคีเครือข่ายสนับสนุนการพัฒนาพฤตินัสัยผู้กระทำผิด ผลการศึกษาพบว่า 1) การศึกษารูปแบบกระบวนการการควบคุมด้วยใจแบบผ่อนคลายสอดคล้องกับองค์ความรู้ในงานสังคมสงเคราะห์คลินิก ด้วยการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่าการคัดกรองเข้าสู่เรือนจำชั่วคราว และทัณฑสถานเปิดที่ไม่มีกำแพง ผู้ต้องขังพร้อมจะหลบหนีได้ทุกเวลา จึงต้องควบคุมด้วยใจ ทำให้ผู้ต้องขังรักและเกรงใจ ในขณะเดียวกันก็ต้องใช้มาตรการการควบคุมโดยเคร่งครัดและปฏิบัติต่อทุกคนด้วยความเสมอภาค พื้นฐานการควบคุมเจ้าหน้าที่ต้องสังเกตเป็นรายบุคคล โดยการพิจารณาศักยภาพข้อดีหรือข้อเด่นของผู้ต้องขังแต่ละรายนำมาพัฒนาจิตใจ และปรับภาพลักษณ์ของผู้กระทำผิดให้มีการปรับตัวก่อนพ้นโทษ เพื่อคืนคนดีสู่สังคม 2) สมรรถนะด้านความรู้ และการมุ่งผลสัมฤทธิ์และสมรรถนะด้านพฤติกรรมที่จำเป็นในการปฏิบัติหน้าที่ สามารถใช้เป็นตัวพยากรณ์ในการคาดคะเน การยกระดับสัมฤทธิ์ผลการพัฒนาพฤตินิสัยของผู้กระทำผิดได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.001 และ 0.05 3) ตัวแปรศาสนา ระดับการศึกษาก่อนต้องโทษมีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง อาชีพก่อนต้องโทษ จำนวนครั้งที่เคยต้องโทษจำคุก (นับรวมครั้งนี้) ระดับชั้นการเป็นนักโทษการถูกลงโทษทางวินัยในขณะอยู่ในเรือนจำ จำนวนครั้งที่เคยถูกลงโทษ ระดับความมั่นใจในการหาเลี้ยงตนเอง การขอความช่วยเหลือเมื่อออกจากเรือนจำ มีผลต่อการพัฒนาพฤตินิสัยของผู้กระทำความผิดได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05, 0.01 และ 0.001 และพบว่า ระดับการสร้างจิตสำนึกของผู้กระทำผิด สามารถใช้เป็นตัวพยากรณ์ ในการคาดคะเน ด้านการปรับตัวในการพัฒนาพฤตินิสัย ด้านความตั้งใจและมุ่งมั่นในการพัฒนา พฤตินิสัย และการพัฒนาพฤตินิสัยของผู้กระทำผิดโดยรวมได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.001

This survey research aimed to study the following: 1) To study the model of the relaxed mind control process within the justice system’s interaction with offenders in society, drawing on knowledge from clinical social work, 2) To study the competency factors of officials working with offenders in society, which influenced the improvement of achievement levels and the development of offenders’ behavior and 3) To study the factors contributing to consciousness that influenced the development of achievement levels and the development of offenders’ behavior and 3) To study the factors contributing to consciousness that influenced the development of offenders’ behavior. The research was based on the open prisons in the Eastern region, including Huai Pong Open Correctional Institution, Thung Bencha Open Correctional Institution, Khao Mai Kaeo Temporary Prison, and Khao Rakam Temporary Prison, totaling four prisons. The study involved a sample size of 91 officials and 398 prisoners and employed both qualitative research methodologies. The research tools utilized included questionnaires for quantitative analysis, which were analyzed using percentage statistics, standard deviation correlation testing, and multiple regression testing. Additionally, focus group interviews were conducted with officials and prisoners, along with in-depth interviews with central and regional administrators from the Department of Corrections, Ministry of Justice, and partners in the network supporting the development of offenders’ behavior. The study results revealed the following: 1) A study of the relaxed mind control process aligned with knowledge from clinical social work through qualitative research. It was found that, when screening into temporary and open prisons without walls, prisoners remined prepared to escape at any time. Consequently, a balance between compassionate control and strict measures was necessary. The basics of controlling personnel were to be observed individually, considering the advantages or outstanding characteristics of each prisoner, aiming to rehabilitate offenders before their release to reintegrate them positively into society. 2) Knowledge competency, achievement, and behavioral skills were identified as significant predictors in improving achievement levels and the development of offenders’ behavior, with statistical significance at the 0.001 and 0.05 levels. 3) Various variables, such as religious affiliation, education level, previous place of residence, pre-imprisonment occupation, prior incarceration history (including this time), current prisoner level, disciplinary record, number of prior previous punishments, self-reliance confidence, and requests for assistance upon release from prison, significantly influenced offenders’ behavior development at differential statistical levels (0.05, 0.01, and 0.001). Additionally, the level of consciousness among offenders emerged as a significant predictor in predicting adaptive behavior development, intention and determination to develop behavior, and overall behavior development at a statistically significant level of 0.001.