เนื้อหาของบทความนี้ จะมุ่งเน้นศึกษาเกี่ยวกับความรับผิดประเภทหนึ่งของการละเมิดลิขสิทธิ์ กล่าวคือ ความรับผิดของบุคคลภายนอกนอกเหนือจากผู้กระทำละเมิดลิขสิทธิ์โดยตรง (Secondary Liability and Para-Copyright) ซึ่งจะครอบคลุมไปถึงบุคคลผู้ทำการสนับสนุน ทั้งโดยทางตรงและทางอ้อมให้แก่การละเมิดลิขสิทธิ์ โดยจะศึกษาจากคำพิพากษาของศาลในประเทศสหรัฐอเมริกาเนื่องจากประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นประเทศที่ให้ความสำคัญในการความคุ้มครองสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญามากเป็นลำดับต้นๆ ของโลก แต่อย่างไรก็ตามการศึกษาหรือการนำมาปรับใช้เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดในสังคมไทยนั้น จะต้องคำนึงถึงปัจจัยทางสังคมอื่นๆ ประกอบกันด้วย เช่น ปัจจัยด้านพื้้นฐานความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับกฎหมายของสังคมไทยอีกทั้งขนบธรรมเนียมประเพณีของสังคมไทย เป็นต้น
This article intends to focus on one type of liability for copyright infringement, which is the liability of third person, who supports direct and indirect copyright infringement. It is so called the Secondary Liability and Para-Copyright. This article will study the Supreme Court of the United States case because the United States is a leading country, which concerns about the protection intellectual rights. However, in order to achieve the benefits, we have to study other countries law and apply it to our country with concerning to social factors such as the fundamental knowledge, comprehension of law and Thai's tradition.
