การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการติดเชื้อซิฟิลิสของชายที่มารับบริการที่คลินิกโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ในเขตเมือง ซึ่งเป็นการศึกษาเชิงวิเคราะห์แบบ Case control study ในผู้ติดเชื้อซิฟิลิส (Case) จำนวน 112 ราย และผู้ไม่ติดเชื้อซิฟิลิส (Control) จำนวน 148 ราย จากคลินิกบางรักกลุ่มโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และสมาคมฟ้าสีรุ้งแห่งประเทศไทย ซึ่งคลินิกทั้ง 2 แห่ง เป็นคลินิกเฉพาะทางด้านโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่มีขนาดใหญ่ที่อยู่ในเขตเมือง ปัจจัยที่ศึกษา ได้แก่ ปัจจัยส่วนบุคคล และพฤติกรรมทางเพศสัมพันธ์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคลและพฤติกรรมทางเพศสัมพันธ์ มีค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อหาเท่ากับ 1.00 และผลตรวจแอนติบอดีต่อซิฟิลิสใช้วิธี chemiluminescence immunoassay (CIA)/ Treponema pallidum hemagglutination assay (TPHA) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ร้อยละ Odds Ratio (OR) และ 95% Confident Interval (95%CI)
ผลการศึกษาพบว่าปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการติดเชื้อซิฟิลิส ได้แก่ ผู้ที่มีสถานะเอชไอวีบวกมีโอกาสติดเชื้อซิฟิลิสมากกว่า 5 เท่า เมื่อเทียบกับผู้ที่มีสถานะเอชไอวีลบ (OR = 5.26, 95%CI = 1.432 - 19.347, p = .012) ผู้ที่ใช้สารเสพติดขณะมีเพศสัมพันธ์ใน 1 ปี มีโอกาสติดเชื้อซิฟิลิสมากกว่า 2 เท่าเมื่อเทียบกับคนที่ไม่ใช้สารเสพติดขณะมีเพศสัมพันธ์ (OR = 2.878, 95%CI = 1.120 - 7.390, p = .041) ผู้ที่มีรสนิยมทางเพศมีคู่เป็นเพศชายเดียวกัน (homosexual) มีโอกาสติดเชื้อซิฟิลิสมากกว่า 2 เท่าเมื่อเทียบกับกลุ่มเพศชายที่มีเพศสัมพันธ์เฉพาะเพศหญิง (heterosexual) (OR = 2.844, 95%CI = 1.372 - 5.948, p =.005) การใช้ถุงยางอนามัยเมื่อมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักบางครั้งหรือไม่ใช้ถุงยางอนามัยมีโอกาสติดเชื้อซิฟิลิสมากกว่า 20 เท่า เมื่อเทียบกับการใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้ง (OR = 20.706, 95%CI = 8.401 - 51.035, p = .000)
สถานการณ์การติดเชื้อเอชไอวีเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้มีโอกาสการติดเชื้อซิฟิลิสเพิ่มขึ้น และพบผู้ติดเชื้อซิฟิลิสมากในกลุ่มที่มีคู่เป็นเพศชายด้วยกัน รวมทั้งการมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักแบบไม่ได้ป้องกัน ดังนั้น หน่วยงานที่เกี่ยวข้องทั้งเอชไอวีและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ควรมีการพยายามส่งเสริมและให้เพศชายที่มีพฤติกรรมเสี่ยงเห็นความสำคัญของปัญหาและมาคัดกรองเอชไอวีและซิฟิลิสอย่างสม่ำเสมอ
This research aimed to study factors related to men with syphilis infection from an urban STDs prevention center. This research was a case-control study divided into 112 infected people as the case group and 148 non-infected people as the control group from the Bangrak STI center and the Rainbow Sky Association of Thailand. Both clinics are large STD service providers in an urban area. The studied factors were personal factors and sexual behaviors. The instrument used in this research was a questionnaire about personal data and sexual behavior, which had content validity index (CVI) = 1, and the result of chemiluminescence immunoassay (CIA)/Treponema pallidum hemagglutination assay (TPHA). The data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, Odds Ratio (OR), and 95% Confident interval (95%CI).The findings revealed that factors related to men with syphilis infection consisted of 1) people with HIV-positive status were able to develop syphilis infection five times greater than people with HIV-negative status.(OR= 5.26, 95%CI= 1.432–19.347, p= .012), 2) people who had used drugs during sex for a year were able to develop syphilis two times greater than people who do not use drugs during sex. (OR= 2.878, 95%CI= 1.120-7.390, p= .041), 3) homosexual people were able to develop syphilis infection five times greater than heterosexual people (OR= 2.844, 95%CI= 1.372–5.948, p= .005), and 4) rarely or never using a condom during anal sex were able to develop syphilis infections twenty times when compared to having anal sex with a condom regularly (OR= 20.706, 95%CI = 8.401-51.035, p=.000).HIV status is an important factor that can develop the syphilis infection. Moreover, various cases of syphilis infection can be found from the homosexual group and unprotected anal sex. Therefore, related agencies for both HIV and STDs should strive to promote and educate men who have unsafe sexual behaviors to know the importance and protect themselves from HIV and syphilis infection frequently.
