ความชุกของการหกล้ม ปัจจัยที่เกี่ยวข้อง และคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดสมุทรปราการ

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหาความชุกการหกล้ม ปัจจัยที่เกี่ยวข้อง และคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ศึกษาในผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในจังหวัดสมุทรปราการจํานวน 139 คนบันทึกข้อมูลเกี่ยวกับการหกล้ม ความสามารถการทรงตัว ภาวะการรับรู้ ภาวะกลัวการหกล้ม ภาวะซึมเศร้า และคุณภาพชีวิต วิเคราะห์ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการหกล้มโดยใช้สถิติไคสแควร์(Chi square)ผลการศึกษาพบว่าผู้สูงอายุมีความชุกการหกล้มร้อยละ 35.30หรือมีอัตราการหกล้ม 1.90ครั้งต่อคนต่อปี พบการหกล้มสูงในช่วงอายุ 60-69 ปี และส่วนใหญ่มีความถี่การหกล้มหนึ่งครั้ง ผู้สูงอายุชายหกล้มมากกว่าหญิง 1.45 เท่า ส่วนใหญ่หกล้มจากการลื่น ในขณะที่ผู้สูงอายุหญิงส่วนใหญ่ล้มจากการลื่นหรือสะดุด นอกจากนี้ยังพบว่าช่วงสูงอายุตอนต้น (p<0.032) สถานภาพหม้ายหรือหย่าร้าง (p<0.026) ไม่ออกกําลังกาย(p<0.039) และออกกําลังกายน้อยกว่า 3 วันต่อสัปดาห์(p<0.046) มีการหกล้มมากกว่าอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ ผู้สูงอายุร้อยละ 65.69 มีคุณภาพชีวิตปานกลาง ร้อยละ 32.12 มีคุณภาพชีวิตดี และร้อยละ 2.19 มีคุณภาพชีวิตระดับต่ํา ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าผู้สูงอายุในจังหวัดสมุทรปราการมีความชุกการหกล้มค่อนข้างสูงโดยเฉพาะผู้สูงอายุตอนต้น โดยมีสถานภาพสมรส และการออกกําลังกาย เป็นปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการหกล้ม อีกทั้งผู้สูงอายุในจังหวัดสมุทรปราการส่วนใหญ่มีคุณภาพชีวิตปานกลาง

This study aimed to assess the prevalence associated factors and quality of life in the elderly. The study was conducted on 139 elderly that living in Samutprakarn Province. The information of fall history, balance, cognition, fear of falling, depression, and quality of life was collected. The associated factors were analyzed using the Chi-square test. The results showed the prevalence of falls was 35.3% or the elderly had a fall rate of 1.9 per person-year. Falling mostly occurred in the elderly aged between 60-69 and was found once a year. Males had a 1.45 times higher risk of falling than females. The majority cause of falls in males was slipping whereas the cause of falls in females occurred from slipping or stumbling. Additionally, a statistically significance rate of falls was found in the early elderly (p <0.032), the widowed or divorced (p <0.026) and none-exercise (p <0.039), and the elderly who exercise less than 3 days per week (p <0.046). Sixty-five point sixty-nine percent of the elderly had a moderate quality of life, 32.12% had a good quality of life, and 2.19 had a low quality of life. The results of this study suggest that elderly people in Samutprakan province have a high prevalence of falls. The high rate of falls was related to the early elderly, marital status, and history of exercise. Moreover, most of the elderly in Samutprakan province had a moderate quality of life