การที่กฎหมายกําหนดภูมิลําเนาของผู้เยาว์ขึ้นเพราะเหตุว่าผู้เยาว์เป็นบุคคลที่อ่อนด้วยอายุและประสบการณ์กฎหมายจึงให้ผู้ใช้อํานาจปกครองเข้ามากําหนดภูมิลําเนาให้เพื่อที่จะเป็นการคุ้มครองผู้เยาว์มากกว่าที่จะอนุญาตให้ผู้เยาว์แสดงเจตนาในการกําหนดภูมิลําเนาเป็นของตนเองซึ่งอาจจะส่งผลเสียต่อผู้เยาว์หรือกองทรัพย์สินได้ อันเป็นการคุ้มครองประโยชน์สูงสุดของผู้เยาว์นั่นเองซึ่งเมื่อพิจารณาหลักเกณฑ์ในการแจ้งย้ายออกจากที่อยู่ของผู้เยาว์ตามมาตรา 30 แห่งพระราชบัญญัติการทะเบียนราษฎรพ.ศ. 2534 ซึ่งกําหนดให้บุคคลที่อายุครบ 15 ปีแล้วสามารถแจ้งย้ายที่อยู่ออกจากภูมิลําเนาเดิมด้วยตนเองได้หากบุคคลนั้นมีเจตนาเปลี่ยนภูมิลําเนาไปยังภูมิลําเนาที่อาศัยอยู่จริงโดยไม่ได้กําหนดว่าจะต้องได้รับความยินยอมจากผู้ใช้อํานาจปกครองเสียก่อนเพราะการแจ้งย้ายออกจากที่อยู่ดังกล่าวไม่ใช้นิติกรรมตามมาตรา 149 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ แต่เป็นกระบวนการพิจารณาทางปกครองเพื่อพิจารณาออกคําสั่งทางปกครองตามมาตรา 5 แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองพ.ศ. 2539 ซึ่งผู้เยาว์สามารถดําเนินการได้เองตามมาตรา 22(2) แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 แต่อย่างไรตามพระราชบัญญัติการทะเบียนราษฎรพ.ศ. 2534 ก็ไม่ตัดสิทธิผู้ใช้อํานาจปกครองในการยื่นคําขอแจ้งย้ายออกจากที่อยู่แทนผู้เยาว์ได้โดยอาศัยอํานาจปกครองซึ่งเป็นอํานาจทั่วไปตามมาตรา1567(1) แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ดังนั้นการใช้ดุลพินิจของนายทะเบียนผู้แจ้งจึงต้องคํานึงถึงประโยชน์สูงสุดของผู้เยาว์เป็นสําคัญ
Because the law regulates the domicile of a minor due to his/her young age and weak experience, therefore, the law allows the legal representative or guardian to involve in the domicile regulated process as to offer a minor protection rather than permitting him/her to express intention to designate own domicile that may cause negative impact or damages to the assets. Therefore, a minor domicile is the same as the domicile of the legal representative or guardian. Nonetheless, after considering the criteria for changing the minors’ domicile in accordance with the Civil and Commercial code and the Civil Registration Act B.E. 2534, the findings suggest the conflicts in principles because the Civil and Commercial Code requires minors to have the same domicile as the legal representative who exercises parental authority, so by law, Section 1567(1) has granted them the right to designate the minor’s residence. While exercising parental authority, the parent or the guardian must provide care and support, including appropriate education and supervision of their own children, and in return, children should obey the parent or guardian. Therefore, the law gives the parent or those exercising parental authority the right to designate where their young children should live as they see fit. Furthermore. Section 44 of the Civil and Commercial Code stipulates that minors have the same domicile as their legal representatives who exercise parental power, legally and normally and legally parents can maintain the same domicile as children without objection. However, the Civil Registration Act B.E. 2534 stipulates that persons who have reached 15 years of age can notify changing domicile by themselves. Then, the legal representative or guardian or parents under this condition are unable to designate domicile of children under their care as allowed earlier by Section 1567 (1) of the Civil and Commercial Code. It is evident that under the Civil Registration Act B.E. 2534, Section 30, any person who has reached the age of 15 can notify changing own domicile with intention to change the current domicile to the actual domicile. In this case, it is not necessary for the minor to have the same domicile as the legal representative or guardian, and they cannot designate domicile of minors who have reached the full age of 15 as earlier stipulated in Section 1567 (1) of the Civil and Commercial Code. In this matter, if a minor who has reached 15 years of age filed the change of domicile, following the rules and conditions of the Civil Registration Act B.E. 2534, the parent or guardian who exercises parental authority cannot claim the domicile to revoke the minor’s right to move own domicile in accordance with the Civil Registration Act B.E. 2534, indicating the minor’s actual domicile.
