ความรู้ เจตคติ และการปฏิบัติตนในการดูแลสุขภาพของบุคลากรโรงพยาบาลหัวเฉียว ที่มีระดับโคเลสเตอรอลในเลือดสูงกว่าปกติ

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินระดับความรู้ เจตคติและการปฏิบัติตนในการดูแลสุขภาพ 2) วิเคราะห์หาปัจจัยที่มีผลต่อความรู้ เจตคติและการปฏิบัติในการดูแลสุขภาพ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ เจตคติ และการปฏิบัติตนในการดูแลสุขภาพของบุคลากร โรงพยาบาลหัวเฉียว ที่มีโคเลสเตอรอลในเลือดสูงกว่าระดับปกติ เปรียบเทียบกับบุคลากรที่มีโคเลสเตอรอล ในเลือดปกติ ได้ใช้ข้อมูลจากการตรวจสุขภาพ ปี 2547 เป็นเกณฑ์ในการจำแนกบุคลากรออกเป็นกลุ่ม ที่มีโคเลสเตอรอลในเลือดสูงกว่าระดับปกติ (สูงกว่า 250 มิลลิกรัม/เดซิลิตร) และกลุ่มที่มีโคเลสเตอรอล ในเลือดปกติ (ต่ำกว่า 200 มิลลิกรัม/เดซิลิตร) การเลือกบุคลากรของแต่ละกลุ่มมาทำการศึกษาได้ใช้ วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามที่ประกอบด้วย 4 ส่วน คือ แบบสอบถามข้อมูลทางประชากรศาสตร์ แบบทดสอบความรู้ แบบสอบถามเจตคติ และ แบบสอบถามการปฏิบัติตนในการดูแลสุขภาพ ซึ่งได้ทำการประเมินค่าความเที่ยงตรงและความถูกต้อง ของแบบสอบถามก่อนนำมาเก็บข้อมูลจริง สถิติที่ใช้สำหรับการศึกษาครั้งนี้ คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน สถิติ 1 การวิเคราะห์ความแปรปรวน และการหาความสัมพันธ์ ผลการศึกษา พบว่า บุคลากรที่มีโคเลสเตอรอลในเลือดสูงกว่าปกติมีระดับความรู้ เจตคติและ การปฏิบัติตนในการดูแลสุขภาพต่ำกว่าบุคลากรที่โคเลสเตอรอลในเลือดปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.05) เมื่อทำการวิเคราะห์ในกลุ่มที่โคเลสเตอรอลในเลือดสูงกว่าปกติ พบว่า ปัจจัยสำคัญ ที่ส่งผลต่อระดับความรู้ คือ เพศชาย ดัชนีมวลกายสูงกว่าค่าปกติ อาชีพแม่บ้าน และช่าง รายได้ ต่ำกว่า 10,000 บาทต่อเดือน ระดับการศึกษาต่ำกว่ามัธยมศึกษา และไม่ออกกำลังกาย ปัจจัยที่มีผลเจตคติ คือ ระดับการศึกษาต่ำกว่าประถมศึกษา ขณะที่ปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติตนในการดูแลสุขภาพ คือ ดัชนีมวลกายสูงกว่าเกณฑ์ปกติ อาชีพ แพทย์ แม่บ้าน และเจ้าหน้าที่ทั่วไป ทุกระดับการศึกษา ไม่ออกกำลังกาย และออกกำลังกายไม่สม่ำเสมอ จากการศึกษาค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์ระหว่าง ความรู้กับเจตคติ เจตคติกับการปฏิบัติตน และความรู้กับการปฏิบัติตนในการดูแลสุขภาพ พบว่า มีค่า เท่ากับ 0.23 0.22 และ 0.36 ตามลำดับ ผลจากการศึกษาครั้งนี้ บ่งชี้ว่า บุคลากรโรงพยาบาลหัวเฉียวที่มีโคเลสเตอรอลในเลือดสูงกว่า ระดับปกติ คือ กลุ่มที่มีการศึกษาต่ำ รายได้ต่ำ และมีการออกกำลังกายน้อย

Objectives of this study were to 1) evaluation of knowledge, attitude, and self-care. 2) analysis of factors that affect to knowledge, attitude and self-care. 3) correlation between knowledge, attitude and self-care in hypercholesterolemic personnels comparing to those of normocholesterolemic group of Huachiew hospital. Information from medical records (2004) were classified into hypercholesterolemic group (total cholesterol > 250 mg/dl) and normocholesterolemic group (total cholesterol < 200 mg/dl). These personnels were assigned into each study group by purposive sampling. Questionnaires comprised of 4 categories, personal information, knowledge, attitude and self-care, that were constructed and assessed for their reliability and validity, prior to data collection. Statistics used in this study were mean, standard deviation, t-Test, ANOVA and correlation It was found that levels of knowledge, attitude and self-care of hypercholesterolemic group were significantly lower than those levels of the normocholesterolemic group (p ≤ 0.05). Main factors affecting to knowledge were gender (male), body mass index (> 25 kg/m²), occupation (maid and technician), income (< 10,000 Baht/month), education (lower educated) and no exercise. However, attitude level was depended on education (lower educated). For self-care, it was found to be depended on body mass index (> 25 kg/m²), occupation (doctor maid and officer), education (all educated), exercise (low and never). For correlation analysis between knowledge and attitude, attitude and self-care, and knowledge and self-care, values of Pearson's correlation coefficients were analyzed 0.23, 0.22, and 0.36, respectively. In conclusion, hypercholesterolemic personnels of Huachiew hospital with low education (maid and technician), low income and low exercise activity should be focused for health improvement.