ผลของโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดเพื่อป้องกันการกำเริบของภาวะหายใจลำบากของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังในชุมชน

Abstract

การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลของโปรแกรมฟื้นฟูสมรรถภาพปอดในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังในชุมชน กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง จำนวน 30 คน คัดเลือกตามคุณสมบัติที่กำหนดไว้แบ่งเป็นกลุ่มทดลองที่ได้รับการฟื้นฟูสมรรถภาพปิดฯ 15 คน และกลุ่มเปรียบเทียบที่ได้รับการดูแลปกติ 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวม ข้อมูลคือแบบสัมภาษณ์ลักษณะส่วนบุคคล ภาวะการเจ็บป่วยด้วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังและภาวะเสี่ยงที่ทำให้เกิดการกำเริบของภาวะหายใจลำบาก แบบประเมินภาวะสุขภาพและแบบประเมินภาวะหายใจลำบากซึ่งประกอบด้วย DVAS FEV1 PEF และการเป่า-ดูดขวดน้ำ เครื่องมือดำเนินการวิจัยคือ โปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดฯ ในระยะเวลา 12 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ Mann-Whitney U Test ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มทดลอง มีคะแนนเฉลี่ยการหายใจลำบากจากการประเมิน DVAS = 24 (S.D. = 9.10) จาก FEV1 = 1.72 (S.D. = 0.32) จาก PEF = 3.73 (S.D = 54.05) และจากการเป่า-ดูดน้ำ = 8.78 (S.D. = 0.74) ส่วนกลุ่มเปรียบเทียบมีคะแนนเฉลี่ยการหายใจลำบากจากการประเมิน DVAS = 26 (SD =1.17) เมื่อเปรียบเทียบภาวะหายใจลำบากจากการประเมินแต่ละวิธี ด้วยสถิติ Mann-Whitney U test พบว่า ภาวะหายใจลำบากของกลุ่มทดลองกับกลุ่มเปรียบเทียบไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เมื่อประเมินด้วย DVAS, FEV1 และ PEF แต่จากการประเมินด้วยการเป่า-ดูดขวดน้ำ พบว่า กลุ่มเปรียบเทียบมีภาวะหายใจลำบากน้อยกว่ากลุ่มทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (p=.002)

This Quasi-experimental research aim to assess the effects of pulmonary rehabilitation program among chronic obstructive pulmonary disease(COPD) patients in community. 30 COPD patients who met the criteria were recruited in the study, The sample were split into 2 groups, 15 of them were experimental group who received pulmonary rehabilitation program the others 15 were comparative group who received normal care. Data gathering tools were personal interview form of COPD and risk factors of exacerbation, health assessment form, and evaluation of dyspnea were include DVAS, FEV1, PEF and blowing-sucking water bottom. The period of the study were 12 weeks. Data were analyzed by mean, standard deviation and use Mann- whitney U test The results revealed that the experimental group had an average of dyspnea score; from evaluation as following ; DVAS = 24 (S.D = 9.10) , FEV1 = 1.72 (S.D = 0.32) , PEF = 3.73 (S.D = 54.05) and blowing-sucking water bottom = 8.78 (S.D = 0.74). The comparative group had an average score of dyspnea from evaluation as following ; DVAS = 26 (S.D = 9.85), FEV1 = 1.69 (S.D = 0.32),PEF = 3.95 (S.D = 42.13) and blowing-sucking water bottom = 7.39 (S.D = 1.17). When compared dyspnea by Mann- whitney U test. Experimental group and comparative group was non-significant difference at .05 when assessment of DVAS, FEV1 and PEF but assessment of blowing-sucking water bottom found comparison group have dyspnea less than experimental group was statistical significant difference at .01 (p-value =.002)