ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษากายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยสหสัมพันธ์ (correlation research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการออกกําลังกายของนักศึกษากายภาพบําบัด และศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยนําปัจจัยเอื้อ และปัจจัยเสริมแรงที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการออกกําลังกายของนักศึกษา กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษากายภาพบําบัด มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ จํานวน 201 คน สุ่มตัวอย่างโดยการแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลเป็นแบบสอบถามที่ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญจํานวน 3 ท่าน ได้ค่า IOC (index of item-objective congruence) ทุกข้ออยู่ระหว่าง 0.67 – 1.00 มีค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ 0.91 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน (Pearson’s correlation coefficient; r) ผลการวิจัย พบว่า พฤติกรรมการออกกําลังกายของนักศึกษาโดยรวมอยู่ในระดับมาก ปัจจัยนําไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกําลังกาย ปัจจัยเอื้อมีความสัมพันธ์เชิงบวก ในระดับต่ํากับพฤติกรรมการออกกําลังกายอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ 0.01 ปัจจัย เสริมแรง มีความสัมพันธ์เชิงบวก ในระดับปานกลางกับพฤติกรรมการออกกําลังกายอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ 0.01

This correlation research aimed to study exercise behavior of Physical Therapy students and to study the relationship with personal factors, predisposing factors, enabling factors, and reinforcing factors that are in correlation with the exercise behavior of students. A sample 201 Physical Therapy students of Huachiew Chalermprakiet University were selected as by a stratified sampling method. The instrument used for data collection was a context certified questionnaire validity by 3 experts. The IOC of all questions was between 0.67 – 1.00. The reliability of the questionnaire was 0.91. Data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation and Pearson’s correlation coefficient (r). The research result showed that exercise behavior of Physical Therapy students in Huachiew Chalermprakiet University was at high level. The predisposing factors did not correlate with exercise behavior. The enabling factors positively correlated with low levels and significance at 0.01. The reinforcing factors positively correlated with medium levels of exercise behavior with significance at 0.01