ทำการตรวจอุจจาระเพื่อหาความชุกของพยาธิลำไส้ในชุมชนคลองเตย ระหว่างเดือนตุลาคม 2546 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ 2547 โดยวิธีการป้ายธรรมดาและวิธีคาโต-ติ๊กสเมียร์ ในกลุ่มตัวอย่าง 420 คน พบอัตราการติดเชื้อพยาธิลำไส้ ร้อยละ 9.05 จำแนกได้เป็น พยาธิปากขอ (Hookworm) ร้อยละ 2.38 พยาธิสตรองจิลอยเดส (Strongyloides stercoralis) ร้อยละ 1.90 พยาธิไส้เดือน (Ascaris lumbricoides) ร้อยละ 1.67 พยาธิตืดทีเนีย (Taenia spp.) ร้อยละ 1.19 เอ็นตามีบาโคไล (Entamoebacoli) ร้อยละ 0.95 เอ็นโดไลแมกนานา (Endolimax nana) ร้อยละ 0.48 พยาธิใบไม้ตับ (Opisthorchris viverini) ร้อยละ 0.48 และพยาธิแส้มา (Trichuris trichiura) ร้อยละ 0.24 จากการศึกษาลักษณะพื้นฐาน สถานะทางเศรษฐกิจและสังคม สิ่งแวดล้อมทางด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้อง และสุขอนามัยส่วนบุคคลบางประการ พบว่าไม่มีความสัมพันธ์กับอัตราการติดเชื้อพยาธิลำไส้ (p>0.05) อย่างไรก็ตามผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าโรคพยาธิลำไส้ยังคงเป็นปัญหาทางด้านสุขภาพที่สำคัญภายในชุมชนคลองเตย ดังนั้นจึงควรพิจารณาจัดให้มีโปรแกรมควบคุมโรคพยาธิลำไส้ต่อไป
Examination for prevalence of intestinal parasitic infection in Khlong Toei community was carried out during October 2003-February 2004. The total number of 420 stool specimens were obtained and examined by using the simple smear and Kato thick smear techniques. The results showed that the prevalence of intestinal parasitic infection was 9.05% with the percentage of the parasites were hookworm 2.38, Strongyloides stercoralis 1.90, Ascaris lumbricoides 1.67, Taenia spp.1.19 Entamoebacoli 0.95 Endolimax nana 0.48, Opisthorchris viverini 0.48 and Trichuris trichiura 0.24. Results from this study revealed that personal background, socioeconomic status, health environmental conditions and personal hygiene did not contribute to varying rates of infections (p>0.05). On the basis of these results, intestinal parasitic infection is still and important public health in Khlong Toei community and intestinal parasitic control programmes need to be considered and intensively operated.
