การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบรูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่นและบรรษัทข้ามชาติไทย เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบลำดับ ความสำคัญของกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่นและบรรษัทข้ามชาติไทย เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบลำดับความสำคัญของกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่นและบรรษัทข้ามชาติไทย และเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความคิดเห็นของบุคลากรในบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่นและบรรษัทข้ามชาติไทยต่อกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของบริษัท กลุ่มตัวอย่าง คือบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่น จำนวน 76 บริษัท และบรรษัทข้ามชาติไทยจำนวน 10 บริษัท ซึ่งได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม 2 ชุด ชุดที่ ๅ สำหรับผู้จัดการฝ่ายบุคคล ชุดที่ 2 สำหรับผู้บริหารระดับกลาง ผู้บริหารระดับล่าง และผู้ปฏิบัติการ แบบสอบถามที่ใช้ในการวิจัย ทั้งสิ้นจำนวน 344 ฉบับ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้โปรแกรมสำเร็จรูป SPSS สถิติที่ใช้ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1. รูปแบบกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่นและบรรษัทข้ามชาติไทยนำมาใช้ จะเป็นทั้ง 3 กิจกรรม คือ กิจกรรมการฝึกอบรม กิจกรรมการศึกษา กิจกรรมการพัฒนา โดยบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่นได้ให้ความสำคัญต่อกิจกรรมการฝึกอบรมและกิจกรรมพัฒนาในระดับปานกลาง แต่ให้ความสำคัญต่อกิจกรรมการศึกษาในระดับน้อย ในขณะที่บรรษัทข้ามชาติไทยได้ให้ความสำคัญต่อกิจกรรมท้้งสามในระดับปานกลาง แต่เมื่อทำการทดสอบเพื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยการให้ความสำคัญต่อกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ทั้งสามกิจกรรมของบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่นและบรรษัทข้ามชาติไทยพบวากิจกรรมการฝึกอบรมและกิจกรรมการพัมนาไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 แต่กิจกรรมการศึกษามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 2. บรรษทัทข้ามชาติญี่ปุ่นนำกิจกรรมาการฝึกอบรมและกิจกรรมการศึกษามาใช้เพื่อพัฒนาผู้บริหาระดับล่างเป็นส่วนใหญ่ ส่วนกิจกรรมการพัฒนานำมาใช้พัฒนาผู้บริหารระดับกลางเป็นส่วนใหญ่ สำหรับบรรษัทข้ามชาติไทย นำกิจกรรมการฝึกอบรมมาใช้เพื่อพัฒนาผู้บริหารระดับกลางเป็นส่วนใหญ่ และนำกิจกรรมการศึกษาและกิจกรรมการพัฒนามาใช้พัฒนาผู้บริหารระดับล่างเป็นส่วนใหญ่ 3. บุคลากรในบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่น มีความเห็นต่อการจัดกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของบริษัท ต่อการจัดกิจกรรมการฝึกอบรม และต่อการจัดกิจกรรมการพัฒนาในระดับสูง สำหรับความคิดเห็นต่อการจัดกิจกรรมการศึกษาจะอยู่ในระดับปาานกลาง สำหรับบุคลากรในบรรษัทข้ามชาติไทย มีความเห็นต่อการจัดกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของบริษัททุกกิจกรรมในระดับสูง อย่างไรก็ดี เมื่อทำการทดสอบเพื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ย พบว่าความคิดเห็นของบุคลากรในบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่นและบรรษัทข้ามชาติไทยต่อกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ทุกกิจกรรมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 4. บุคลากรในบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่นและบรรษัทข้ามชาติไทยมีความคิดเห็นต่อประโยชน์ของกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในระดับปานกลางเป็นส่วนใหญ่ และเมื่อทำการทดสอบเพื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ย พบว่าความคิดเห็นของบุคลากรในบรรษัทข้ามชาติญี่ปุ่นและบรรษัทข้ามชาติไทยต่อประโยชน์ของกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05
The objectives of this research were to study and compare the kinds of activities in human resource development between Japanese and Thai Transnational Corporations, to study and compare the level of importance on activities in human resource development between Japances and Thai transnational corporations, and to study and compare the opinions of employees of Japanese and Thai transnational corporations towards human resource development activities. Size of sample are 76 Japances transnational corporations and 10 Thai transnational corporations. Two types of questionnaires were used. One of them was for personal manager. Another was for medium-level manager, low-level manager and operational level. The three hundred and forty-four questionnaires have been sent randomly. SPSS was used to analyze the data. The statistic used in the research were frequencies, ratios, means, and standard deviations. The results are as follows: 1. The kinds of activities of human resource development between Japanese and Thai transnational corporations are training, education and development. The levels of importance of training and development are medium, but the level of importance of education is low in Japanese transnational corporations. In Thai transnational corporations, the level of importance of tranining, eduation and development are medium. 2. In Japanese transnational corporations, training and education were used for developing the low-level managers more than others, but development was used for the medium-level managers more than others. But in Thai transnational corporations, tranining was used for developing the medium-level managers more than others, but education and development were used for the low-level managers more than others. 3. The employees' opinions towards human resource development activities of Japanese and Thai transnational corporations had positive opinions. In Japanese transnational corporations, the employees had high-level opinions in training and development, and medium-level opinions in education. In Thai transnational corporations, the employees had high-level opinions in training, eduation, and development. However, T-test results indicated that the employees' opinions towards human resourcce development activities of Japanese transnational corporations were not significantly different from Thai transnational corporations. 4. The opinion level of employees of Japanese and Thai transnational corporations towards human resource development activities' benefits were medium. Most of them indicated that human resource development activities had the benefits to themselves and organization development. T-test results indicated that the employees' opinions toward the benefits of human resource development activities of Japanese transnational corporations were significantly different from Thai transnational corporations.
