งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาผลทันทีของการรักษาด้วยเทคนิคการติดเทปที่มีต่ออาการปวดและความสามารถในการทำกิจกรรมในผู้ที่มีภาวะข้อเข่าเสื่อม ตำบลหนองปรือ อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ที่มีภาวะข้อเข่าเสื่อมเพศหญิง จำนวน 40 คน สุ่มอย่างง่ายเข้ากลุ่มทดลอง จํานวน 20 คน (อายุเฉลี่ย 63.50±9.20 ปี) และกลุ่มควบคุมจํานวน 20 คน (อายุเฉลี่ย 65.10±9.07 ปี) โดยกลุ่มทดลองได้รับการติดเทปร่วมกับการจัดแนวกระดูกสะบ้า กลุ่มควบคุมติดเทปอย่าง เดียว เครื่องมือที่ใช้ในการประเมินผล ได้แก่ ระดับอาการเจ็บปวดของข้อเข่า (visual analogue scales) และความสามารถในการทํากิจกรรม ใช้การทดสอบคือ การลุกนั่ง 5 ครั้ง (Five times sit to stand; 5SST) และการทดสอบการเดินไปกลับระยะทาง 6 เมตร (Time up and go; TUG) ก่อนและหลังการติดเทปทันทีการวิเคราะห์ ข้อมูลใช้สถิติค่าที (dependent-sample t-test) เปรียบเทียบก่อนและหลังภายในกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม และค่าที (independent-sample t-test) เปรียบเทียบก่อน และหลังการติดเทประหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง ผลการวิจัยพบว่า ก่อนและหลังการติดเทปของกลุ่มควบคุม ของระดับความเจ็บปวด (p=0.64), ระยะเวลาที่ใช้ใน การลุก-นั่งเก้าอี้ (p=0.894) และระยะเวลาที่ใช้ในการเดินไปกลับในระยะทาง 6 เมตร (p=0.213) ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ และกลุ่มทดลองพบว่าระดับความเจ็บปวด (p=0.002) ระยะเวลาที่ใช้ในการลุก-นั่งเก้าอี้ (p=0.006) มีความแตกต่างกันอย่างมี นัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ p<0.05 แต่ระยะเวลาที่ใช้ในการเดินไปกลับในระยะทาง 6 เมตร (p=0.330) ก่อนและหลงการติดเทป ของกลุ่มทดลองไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติและเมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มพบว่า ก่อนการติดเทปของกลุ่มควบคุมเทียบ กับกลุ่มทดลอง ของระดับความเจ็บปวด (p=0.684) ระยะเวลาที่ใช้ในการลุก-นั่งเก้าอี้ (p=0.443) และระยะเวลาที่ใช้ในการเดิน ไปกลับในระยะทาง 6 เมตร (p=0.358) ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติและหลังการติดเทป กลุ่มควบคุมเทียบกับกลุ่มทดลอง ของระดับความเจ็บปวด (p=0.008) มีความแตกต่างกันอยาางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ p<0.05 แต่ระยะเวลาในการลุก-นั่ง เก้าอี้ (p=0.819) และการเดินไปกลับ 6 เมตร (p=0.348) ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติดังนั้นการติดเทปสามารถลดอาการปวด และเพิ่มความสามารถในการทํากิจกรรมการลุก-นั่งได้ทันที
The purpose of this research was to investigate the immediate effects of taping on pain and functional ability of knee osteoarthritis. Forty participants who live in Nongprue, Bang Pli, Samuthprakarn were recruited in this study. Twenty participants (mean age 63.5 + 9.2 year old) were randomed the experimental group and the other 20 patients were in the control group (mean age 65.10 + 9.07 year old). The participants in the experimental group performed taping and glide of patella technique while the control group performed taping only. The researcher examined the pain scale (visual analogue scales; VAS) and functional ability consists of 5 times sit-to-stand (5SST) and time up and go (TUG). The obtained data were analyzed in term of mean, standard deviations, then compared within group with pair t-test (t-test for dependent samples) and compared between control group and experimental group with unpaired t-test (t-test for independent samples) before and after taping immediately. If there were any significant differences at the statistical significance of p<0.05. By using dependent-sample t-test, no significant difference was found in the control visual analogue scales (VAS) (p=0.064), 5 times sit-to-stand (5SST) (p=0.894) and time up and go (TUG) (p=0.213). before and after the taping experiment. Compared before and after of taping by dependent-sample t-test, visual analogue scales (VAS) (p= 0.002), 5 times sit-to-stand (5SST) (p=0.006) were significant difference at the statistical level of p<0.05 but TUG showed no significant difference (p=0.330). Compared between group with unpaired t-test before and after taping immediately, there was no significant difference. And after taping of 5 times sit-to-stand (5SST) (p=0.819) and time up and go (TUG) (p=0.348) were no significant difference but visual analogue scales (VAS) (p=0.008) was significant difference at the statistical level of p<0.05. The results of this study showed that performing the therapeutic tape may be used to decrease pain and improve functional ability as 5 times sit-to-stand.
