สหบทในนวนิยายเรื่องบุรำปรัมปรา ของ พงศกร

Abstract

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์นวนิยายร่วมสมัยเรื่อง บุรำปรัมปรา ของ พงศกร ในแง่สหบทโดยพิจารณาการเชื่อมโยงความสัมพันธ์ของตัวบทที่มีมาก่อนหน้ากับตัวบทที่สร้างสรรค์ขึ้นใหม่ในภายหลัง ผลการศึกษา พบว่า พงศกรได้รับแรงบันดาลใจจากตัวบทต้นทาง คือ วรรณคดีไทยเรื่อง พระอภัยมณี ของ สุนทรภู่ และความรู้ทางวิทยาศาสตร์เรื่องโลกคู่ขนาน มาผสมผสานกับจินตนาการเพื่อสร้างสรรค์โครงเรื่อง ตัวละคร และฉากในนวนิยายอันเป็นตัวบทปลายทาง เป็นการนำเสนอความคิดและขยายมุมมองในการตีความโครงเรื่อง ตัวละคร และฉากใหม่ อีกทั้งยังแสดงให้เห็นถึงคุณค่าของการสร้างตัวบทใหม่ในด้านการสืบสรรค์วรรณคดีไทย กล่าวได้ว่า พงศกรมีความสามารถในการนำวรรณคดีไทยอันเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาติมาสร้างสรรค์เป็นนวนิยายร่วมสมัยโดยการปรับเปลี่ยนและเพิ่มเติมรายละเอียดของเรื่องให้มีความสนุกสนาน สมเหตุสมผล และมีความน่าจะเป็นไปได้ ตลอดจนเหมาะสมกับยุคสมัยและความนิยมของผู้อ่านในสมัยปัจจุบัน

The objective of this article is to analyze a contemporary Thai novel, 'Buramn Paramn-Para' written by Pongsakorn in light of its intertexuality, taking into consideration between prior texts and that composed in later period. The result of this study reveals that Pongsakorn finds inspiration from prior texts which are the Thai literary work, 'Phra Abhai Mani' written by Sunthorn Phu and pararell world in order to create plots, characters and settings in 'Buram Param-Para'. Consequently, his novel presents new concept and new perspective through the newly interpreated plots, characters and settings. From the analysis of creating 'Buram Param-Para', it was shown that the creative perpetuation of Thai literature. In conclusion, Pongsakorn is skillful to use the Thai literary work in creating his contemporary Thai novel by changing, adjusting and adding certain details as appropriate to make his work funny, sensible, plausible and appealing to the contemporary taste.