การสำรวจความชุกพยาธิเข็มหมุดในเด็ก อำเภอบางน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา ประเทศไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์นี้เพื่อสำรวจความชุกพยาธิเข็มหมุดในเด็ก อำเภอบางน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างการติดเชื้อพยาธิเข็มหมุดกับปัจจัยที่เกี่ยวข้องรวมทั้งการเปรียบเทียบความเสี่ยงของการติดเชื้อพยาธิเข็มหมุดระหว่างเด็กเพศชายและเพศหญิง โดยทำการตรวจหาไข่พยาธิเข็มหมุดด้วยวิธีสกอตเทปเทคนิคในเด็กช่วงอายุ 5-10 ปี ในโรงเรียนประถมศึกษา 6 แห่ง อำเภอบางน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2560 เด็กที่ได้รับการตรวจ จำนวน 500 คน ส่วนใหญ่เป็นเด็กเพศหญิง (จำนวน 265 คน) ผลการตรวจพบความชุกพยาธิเข็มหมุด ร้อยละ 3.40 เป็นเพศชาย ร้อยละ 5.53 เพศหญิง ร้อยละ 1.51 ผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างการติดเชื้อพยาธิเข็มหมุดกับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับเด็ก (อาการคันก้น การตื่นนอนตอนกลางคืน) และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้ปกครองเด็ก (อายุ พื้นเพดั้งเดิม สถานะทางเศรษฐกิจและสังคม และพฤติกรรมการป้องกันโรคพยาธิลำไส้ของผู้ปกครองเด็ก) ไม่มีความสัมพันธ์กับ การติดเชื้อพยาธิเข็มหมุด (p >0.05) เมื่อวิเคราะห์เพื่อเปรียบเทียบความเสี่ยงของการติดเชื้อพยาธิเข็มหมุดระหว่างเพศชายและเพศหญิง พบว่าเด็กเพศชายมีความเสี่ยงของการติดเชื้อพยาธิเข็มหมุดมากกว่าเพศหญิง (OR=3.82; 95% CI=1.22-11.88; p=0.02) จากผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่ายังคงมีการแพร่ระบาดของพยาธิเข็มหมุดในเด็ก อำเภอบางน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเทรา ดังนั้นควรมีการสำรวจเพิ่มเติมและให้การรักษา รวมทั้งหาแนวทางในการป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดของโรคพยาธิเข็มหมุด ในพื้นที่ต่อไป

This study aimed to investigate the prevalence of Enterobius vermicularis (E. vermicularis) among children in Bang Nam Priao district, Chachoengsao province. The relationship between E. vermicularisinfection and related factors were analyzed as well as a comparison of the risk of E. vermicularis infection between boys and girls. Detection of E. vermicularis eggs by scotch tape technique among children aged 5-10 years in 6 schools in Bang Nam Priao district, Chachoengsao province in September 2017. A total of 500 children were examined, most of them were girls (265). The overall prevalence of E. vermicularis was 3.40% (17/500) with 5.53% (13/235) in boys and 1.51% (4/265) in girls. The analysis between E. vermicularis infection and the factors of children (anal itching, nocturnal awakening) and parents (age, primitive background, socioeconomic status, prevention behavior of intestinal parasites) were not correlated with the E. vermicularis infection (p>0.05). The results of an analysis to compare the risk of E. vermicularisinfection between boys and girls revealed that boys were at higher risk of E. vermicularis infection than girls. (OR = 3.82; 95% CI =1.22-11.88 ; p=0.02). However, the results revealed that there is still an outbreak of E.vermicularis among children in Bang Nam Priao district, Chachoengsao province. Therefore, further investigation and treatment should be conducted and ways to prevent and control the spread of E. vermicularis in this area should be found.