งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อผลการฝึกพูดในผู้ใหญ่เสียงผิดปกติที่คลินิกฝึกพูด โรงพยาบาลรามาธิบดีจํานวน 36 รายระยะเวลาในการฝึกพูด 10 สัปดาห์สัปดาห์ละครั้งครั้งละ 30 นาทีด้วยวิธีการให้ คําแนะนำการรักษาสุขอนามัยเส้นเสียง การฝึกหายใจ การบริหารผ่อนคลายกล้ามเนื้อ แล้ววัดผลการฝึกพูดจากการประเมินคุณภาพเสียงด้วยเครื่องวิเคราะห์เสียงและการตอบแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและเชิงอนุมานด้วย Wilcoxon Signed Ranks Test, Mann-Whitney test, Kruskal-Wallis test ผลการศึกษาพบว่าคุณภาพเสียง หลังการฝึกพูดดีขึ้นกว่าคุณภาพเสียงก่อนการฝึกพูดอย่างมีระดับนัยสําคัญทางสถิติ (p < .001) และปัจจัยที่มีผลต่อผลของการฝึกพูด คือ เพศ ระดับความรุนแรงของเสียงผิดปกติและความต้องการใช้เสียง (p = 0.031, 0.033, และ 0.036 ตามลำดับ)
The purpose of this research was to examine factors affecting outcomes of in 36 adults with voice disorders in the speech clinic at Ramathibodi Hospital. The period of voice therapy program was 10 weeks. There was one 30 minute session each week with vocal hygiene education, breathing exercise, and muscle relaxation approaches. Main outcomes of this study were acoustic analysis instrument and questionnaire. Data were analyzed by Descriptive and Inferential statistics (Wilcoxon Signed Ranks Test, Mann-Whitney test, Kruskal-Wallis test). The results found that the voice quality after voice therapy was statistically significant (p < .001) better than that before voice therapy. The factors (gender, severity of voice disorders, and voice demand) significantly affected the voice therapy outcomes. (p = 0.031, 0.033, and 0.036 respectively)
