本课题以中国作家老舍的小说《月牙儿》与泰国作家高•素朗卡娘的小说《风尘少女》为研究对象，比较分析作品中的妓女形象的异同，特别是探讨身为母亲但却卖身为娼，这种不得已而为之的丑恶现象背后的原因，抨击了有钱人的为富不仁以及社会的黑暗与不公。由于老舍的《月牙儿》与高•素朗卡娘的《风尘少女》其主人公都是妓女，所以通过他们两人以妓女为主题的作品的比较分析，发现两位作家的小说创作，在题材方面大致相似，如：作为妓女的原因，都不是自愿，而是被逼迫，同时两位作家对于母亲这一角色的塑造也存在着不同之处，这能够体现出那个年代两国的社会状况，妓女生活，及人们对于娼妓这一底层职业的看法。老舍与高•素朗卡娘都是在中泰文学史上著名的作家，在国内文学史上，具有独特的思想和艺术风格，对世界文学的发展产生了重要影响，推动了文学艺术更加进步。
วิทยานิพนธ์เล่มนี้มุ่งศึกษาภาพลักษณ์ของโสเภณีจากนวนิยายจีนเรื่องจันทร์เสี้ยวและ นวนิยายไทยเรื่องหญิงคนชั่ว โดยศึกษาเปรียบเทียบความเหมือนและความต่างของภาพลักษณ์ของโสเภณีในผลงานวรรณกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทบาทของแม่ที่จำต้องขายตัวเป็นโสเภณี ในสภาวการณ์ของความจำยอมนี้ล้วนแล้วแต่มีสาเหตุเบื้องหลัง เป็นการวิจารณ์โจมตีถึงคนรวยที่มีจิตใจต่ำ รวมถึงความเสื่อมโทรมและความไม่เป็นธรรมทางสังคม เนื่องจากผลงานเรื่องจันทร์เสี้ยวของเหลาเซ่อและเรื่องหญิงคนชั่วของก.สุรางคนางค์นั้น ตัวเอกจากผลงานทั้งสองเรื่องต่างก็เป็นโสเภณี ดังนั้นการวิเคราะห์เปรียบเทียบถึงผลงานการประพันธ์ดังกล่าว ที่ใช้โสเภณีเป็นแก่นของเรื่องของนักประพันธ์ทั้งสองท่านนี้ พบว่าผลงานการประพันธ์ในด้านเนื้อหานั้น ส่วนใหญ่มีความคล้ายคลึงกันเป็นต้นว่าสาเหตุของการเป็นโสเภณีนั้นล้วนแล้วแต่มิใช่เป็นการสมัครใจยินยอมหากแต่เป็นผลอันสืบเนื่องมาจากสภาวการณ์ที่ถูกบังคับ ในขณะเดียวกันนักประพันธ์ทั้งสองท่านนี้ยังรังสรรค์บทบาทของผู้เป็นแม่ไว้อย่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงสิ่งเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงสภาพแวดล้อมทางสังคมในยุคสมัยนั้นๆ รวมถึงชีวิตและความเป็นอยู่ของโสเภณี ตลอดจนทัศนคติของบุคคลที่มีต่ออาชีพโสเภณีชั้นต่ำ เหลาเส่อและ ก.สุรางคนางค์ต่างก็เป็นนักประพันธ์ที่มีชื่อเสียงตามประวัติศาสตร์ทางวรรณคดีจีนและวรรณคดีไทยเป็นอย่างยิ่ง สำหรับประวัติศาสตร์วรรณกรรมภายในประเทศนั้น เขาทั้งสองต่างก็มีความคิดที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ส่งผลสำคัญต่อการพัฒนาวรรณกรรมของโลกอีกทั้งยังผลักดันศิลปะทางวรรณคดีให้มีความแจริญก้าวหน้ายิ่งขึ้น
In this thesis to emphasize and study in case of prostitute from Chinese and Thai’s novel, according from consider compared about similarity and different of prostitute in novel woks, especially in mother character. According of these necessitate have the background cause to adjudge the rich man whose base mentality all together with degenerate and unfairness of sociality.accomplishment of Chinese and Thai’s literature are described about prostitute’s phenomenon. For example, A piece of moon (Chinese’s literature) written by Laoshe and The prostitute (Thai’s literature) written by K. Surangkanang are the same of famous authors from literature history; protagonist of both literature is a prostitute, when consider and compare about main substance there are resemble. For a reason to reflect the image of social situation, prostitute’s life and attitude of people in that time…Laoshe and K.surangkanang are the same of famous authors from chinese and thai literature history. In part of that country literature history both of them have individual idea to effectiveness world literature and push up art of literature.
