คำศัพท์เป็นส่วนประกอบสำคัญอย่างหนึ่งของภาษาในการเรียนภาษานั้น "คำศัพท์" เป็นปัจจัยสำคัญในการเรียนภาษา โดยเฉพาะการเรียนการสอนภาษาจีนเป็นภาษต่างประเทศ ในการเรียนภาษาจีนมีปัญหาสำคัญหลายอย่าง เช่น จำนวนคำศัพท์ที่มีมากเกินไป ระดับภาษาจีนของผู้เรียนและปัญหาจากภาษาแม่ที่มีผลกระทบต่อการเรียนภาษาจีน ปัญหาเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญ ซึ่งผลกระทบต่อความคิดและความรู้สึกที่มีต่อการเรียนภาษาจีนยิ่งเวลานานมากขึ้นทำให้เห็นว่า กลุ่มนักเรียนที่มีใจรักและชอบในการเรียนภาษาจีนมีผลการเรียนและใช้ภาษาจีนได้อย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นตรงกันข้ามกับกลุ่มนักเรียนที่ไม่ชอบและไม่เข้าใจในการเรียนภาษาจีนส่งผลกระทบให้การเรียนภาษาจีนนั้นไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง ทั้งนี้หัวใจสำคัญของการเรียนภาษาจีนอยู่ที่การเรียนและการจดจำคำศัพท์ได้อย่างเข้าใจ แบบเรียนภาษาจีนที่สร้างขึ้นสำหรับชาวต่างชาตินั้น จะสามารถพบคำศัพท์ประเภทคำนาม คำกริยา คำคุณศัพท์ คำลักษณนาม จำนวนตัวเลขและคำกริยาวิเศษณ์ได้บ่อย โดยจะพบคำประเภทคำคุณศัพท์ และอธิบายถึงการใช้คำคุณศัพท์ในบทเรียนมากที่สุด ซึ่งคำคุณศัพท์นั้นจะทำหน้าที่เป็นคำขยายนามหรือสรรพนาม มักจะเกี่ยวข้องกับคนหรือสิ่งของ สามารถพบบ่อยในการทำหน้าที่เป็นกรรม และยังสามารถใช้เป็นสัญลักษณ์ คำเสริมหรือคำวิเศษณ์ ในปัจจุบันแบบเรียนภาษาจีนสำหรับชาวต่างชาตินั้นจะพบคำคุณศัพท์ที่เกี่ยวกับคน สิ่งของ และคำคุณศัพท์ที่เกี่ยวกับอาการค่อนข้างมาก ซูซินชุนผู้เขียนหนังสือ ได้ฉบับปี 2013 Xiandaihanyufenleicidian กล่าวไว้ว่า คุณสมบัติและการใช้คำคุณศัพท์ส่วนมากจะเป็นประเภทบอกลักษณะจะเป็นคำศัพท์ที่พบบ่อยที่สุดในหมวดหมู่คำคุณศัพท์ เช่น ใหญ่ เล็ก สูง เตี้ย อ้วน ผอม ยาว สั้น จากการถอดความหมายของคำว่าลักษณะนั้น คือรูปลักษณ์ ภายนอกคนหรือสิ่งของ ดังนั้นคำคุณศัพท์ ประเภทลักษณะโดยทั่วไป จะทำหน้าที่อธิบายรูปลักษณ์ของคนและสิ่งของที่สามารถมองเห็นได้ ในวิจัยเล่มนี้ ผู้จัดทำได้ศึกษาเรื่อง คำคุณศัพท์ประเภทบอกลักษณะโดยมีแบบเรียนภาษาจีน HanYuJiaoCheng ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายโรงเรียนมัธยมตากสินระยอง เป็นแบบค้นคว้าเกี่ยวกับปัญหาที่พบเรื่องคำคุณศัพท์ประเภทบอกลักษณะของหนังสือเรียน โดยผู้จัดทำได้นำคำพยางค์เดี่ยวจากแบบเรียน HanYuJiaoCheng มาเป็นสมมติฐานในการวิจัย คือ “ 肥 “ กับ “胖” และคำสองพยางค์ คือ “宽敞” กับ “宽大” ศึกษาเรื่องความหมายของคำศัพท์และการใช้คำศัพท์ในรูปแบบประโยคต่างๆ โดยใช้วิธีการให้นักเรียนมัธยมปลายทำแบบสอบถามภาษาจีน เพื่อศึกษาความเข้าใจวิธีการใช้รวมถึงปัญหาต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับคำศัพท์ของนักเรียนมัธยมปลายโรงเรียนมัธยมตากสิน จังหวัดระยอง และให้นักเรียน ครูอาจารย์ภาควิชาภาษาจีนให้คำแนะนำและเสนอแนวทางแก้ไขปัญหาในการใช้คำศัพท์ รวมถึงความยากง่ายในการใช้คำศัพท์ตามความรู้สึกของนักเรียนที่เกี่ยวกับการใช้คำคุณศัพท์ประเภทบอกลักษณะทั้งคำพยางค์เดี่ยวและคำหลายพยางค์ ครอบคลุมถึงการศึกษาการออกแบบหนังสือเรียนให้มีความเหมาะสมและดำเนินการทดลองสอน
Vocabulary is the base of language teaching, vocabulary is the dominant teaching classroom teaching, especially in the practice of teaching Chinese as a foreign language is the most prominent vocabulary is too large, coupled with the students' Chinese proficiency levels not neat, and part of the influence of nagative transfer of mother tongue, cause quite a few students burden and produce weariness, over time, students learn the Chinese language level of polatization is serious, the key lies in learning and mastering of Chinese vocabulary. In Chinese vocabulary teaching, the common vocabulary includes noun verb adjective numeral quantifier degree adverb and so on. Among them, adjectives are abundant and pay a key role. They are mainly used to describe or modify nouns or pronouns in sentences and articles. Are usually used as a state of the nature of their characteristics or attributes of the people or things, commonly used as attributive, also can be used as a predicate or adverbial complement in today's teaching of Chinese as a foreign language, the nature and status of the people or things numerous types of adjectives, Su Xinchun of modern Chinese dictionary (2013), editor-in-chief of the said property and state adjectives is roughly divided into shape perception class to category and circumstances morphology character nature adjectives in teaching Chinese as a foerign language is the most common, with big small high short fat thin short, etc., as the basis of morhpology adjectives vocabulary teaching; The appearance, taken literally, of a person or thing; morphology. Thus, most morphological adjectived refer to the appearance of a person or thing. In this paper, the author takes morphology-adjective as the research objective, and studies and analyzes the problems existing in the process of learning morphology-adjective in the Chinese course of high school students in Rayong province, Thailand. Nearly double syllable rightousness morphology adjectives, spacious and wide in the teaching of ontology sematic and semantic studies in each sentence, and through the Chinese in the form of questionnaire survey, to Thailand Rayong marsh senior high school students to investigate the morphology of adjective acquisition errors analysis and gives the corresponding countermeasures for the author to Thailand Rayong marsh high school teachers and textbooks are suggested according to the key difficult and problem, morphology and the double syllable adjective morphology of single syllable adjective research analysis, and carries on theteaching sedign, complete teaching practice.
词汇是语言教学的重要基础，词汇为课堂教学中的主导教学，尤其在对外汉语教学实践中最为突出。词汇量过大，再加上学生中文水平层次不齐，及部分受母语负迁移的影响，致使不少学生负担过重而产生厌学情绪，久而久之，学生学习汉语水平产生的两极分化较严重，其关键在于对汉语词汇的学习和掌握。
汉语词汇教学中，比较常见的词汇有名词、动词、形容词、数词、量词、程度副词等等；其中，形容词数量极为丰富，并起着关键性作用。形容词在句子和文章中，主要用作描写或修饰名词或者代词；通常用作表示人或事物的性质、状态、特征或属性，常用作定语，也可用作表语、补语或状语。当今对外汉语教学中，表人或事物的性质和状态类形容词众多，苏新春主编的《现代汉语分类词典》（2013）将表示性质和状态的形容词大致分为形貌类、知觉类、性状类、性质类、才品类和情状类。形貌形容词在对外汉语教学中最为常见， 中以大、小、高、矮、胖、瘦、长、短等，为形貌形容词的基础词汇教学；形貌，从字面意思来看，理解为人或事物的外形、相貌；由此可见，大多数形貌形容词用来表示人或事物的外形、相貌。
笔者以形貌形容词作为研究对象，对泰国罗勇府达信中学的高中生在学习《汉语教程》形貌形容词的过程当中所存在的问题作研究分析。作者通过对《汉语教程》中单音节近义形貌形容词“肥”和“胖”；双音节近义形貌形容词“宽敞”和“宽大”在教学中的本体语义及在各句式中的语义研究，并通过中文问卷调查的形式，对泰国罗勇府达信高中生对形貌形容词的习得偏误进行调查分析并给出相应的对策。作者将针对泰国罗勇府达信高中生、教师及教材给出建议。根据关键的难点及问题所在，对单音节形貌形容词及双音节形貌形容词进行研究分析，并进行教学设计，完成教学实践。
