การศึกษาความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่มีต่อการท่องเที่ยวในประเทศไทย

Abstract

การศึกษาเรื่องการศึกษาความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่มีต่อการท่องเที่ยวในประเทศไทยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา ดังนี้1. เพื่อทราบถึงระดับความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่มีต่อการท่องเที่ยวในประเทศไทย2. เพื่อทราบถึงพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่มีต่อการท่องเที่ยวในประเทศไทย3. เพื่อทราบถึงปัญหาที่เกิดขึ้นกับนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่มีต่อการท่องเที่ยวในประเทศไทยในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้สอบถามจากนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่เดินทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทย จำนวน 400 ชุด เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ แบบสอบถามภาษาอังกฤษ โดยเก็บรวบรวมข้อมูลของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศ ณ ท่าอากาศยานกรุงเทพ (ดอนเมือง) บริษัทนำเที่ยว และที่พักแรมของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศ จากผลการศึกษาความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่มีต่อการท่องเที่ยวในประเทศไทย พบว่า กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย คิดเป็นร้อยละ 51.50 เพศหญิง คิดเป็นร้อยละ คิดเป็นร้อยละ 48.50 ส่วนใหญ่อายุระหว่าง 31-40 ปี คิดเป็นร้อยละ 28.80 ระดับการศึกษาอยู่ในระดับปริญญาตรี คิดเป็นร้อยละ 55.30 สถานภาพสมรส ส่วนใหญ่ โสด คิดเป็นร้อยละ 44.50 อาชีพเป็นพนักงานและบริษัทเอกชน คิดเป็นร้อยละ 35.80 และรายได้เฉลี่ยต่อปีก่อนหักภาษี US $3 0,001-US $5 0,000 คิดเป็นร้อยละ 25.0 พฤติกรรมของกลุ่มตัวอย่างที่เดินทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทย พบว่า จำนวนครั้งของการเดินทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทย ส่วนใหญ่จะเดินทางเป็นครั้งแรก คิดเป็นร้อยละ 49.3 ระยะเวลาการพำนักอยู่ในประเทศไทยของกลุ่มตัวอย่าง 7-15 วัน คิดเป็นร้อยละ 45.8 วัตถุประสงค์ของการเดินทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทย ส่วนใหญ่จะเดินทางมาเพื่อพักผ่อน/ท่องเที่ยว คิดเป็นร้อยละ 81.8 ผู้ร่วมเดินทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทย จะเดินทางมากับเพื่อน/เพื่อนร่วมงาน คิดเป็นร้อยละ 39.5 ซึ่งการเดินทางจะเดินทางมาเอง คิดเป็นร้อยละ 54.8 ส่วนผู้ที่มีอิทธิพลมากที่สุดต่อการตัดสินใจเดินทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทย คือ เพื่อน/เพื่อนร่วมงาน คิดเป็นร้อยละ 30.8 และ สื่อที่มีอิทธิพลมากที่สุดต่อการตัดสินใจเดินทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทย พบว่า มาจากตัวแทนบริษัทนำเที่ยว คิดเป็นร้อยละ 27.0 ผลการทดสอบสมมติฐานจากการวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับความพึงพอใจของกลุ่มตัวอย่างที่มีต่อปัจจัยด้านต่างๆ ประกอบด้วย ด้านแหล่งท่องเที่ยวและสิ่งดึงดูดใจ ด้านโรงแรมที่พัก ด้านภัตตาคาร ร้านอาหาร ด้านร้านจำหน่ายสินค้าที่ระลึก และด้านบริษัทนำเที่ยว โดยใช้การทดสอบสมมติฐานด้วยสถิติ Chi-Square (x²) ณ ระดับนัยสำคัญที่ 0.05 เพื่อทดสอบสมมติฐานที่ว่า ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ สถานภาพ และรายได้เฉลี่ยต่อปีก่อนหักภาษีของกลุ่มตัวอย่าง และความพึงพอใจต่อปัจจัยด้านต่างๆ ไม่มีความสัมพันธ์กัน ซึ่งผลการทดสอบสมมติฐาน ปรากฏว่าได้รับการยอมรับสมมติฐานที่ตั้งไว้ จากผลการศึกษาในครั้งนี้ทำให้เข้าใจถึงองค์ประกอบของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวที่มีผลต่อความพึงพอใจและความไม่พึงพอใจ ซึ่งทำให้ทราบว่านักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มีความต้องการที่จะเดินทางมาพักผ่อนและท่องเที่ยว จะพักผ่อนตามแหล่งท่องเที่ยวตามธรรมชาติ เนื่องจากประเทศไทยมีแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่สวยงามและน่าประทับใจ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดึงดูดใจให้นักท่องเที่ยวสนใจเข้ามาท่องเที่ยวในประเทศไทยอีก ดังนั้น จึงสรุปได้ว่าความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่มีต่อการท่องเที่ยวในประเทศไทยพบว่า แหล่งท่องเที่ยวและสิ่งดึงดูดใจมีผลอย่างสูงต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยว อย่างไรก็ตามสิ่งที่จะขาดไม่ได้ก็คือ ความเป็นมิตรและอัธยาศัยไมตรีที่ดีของคนไทยตลอดจนอาหาร วัฒนธรรม และความหลากหลายและราคาสินค้าที่สมเหตุสมผล จะเป็นปัจจัยที่สำคัญในการนำนักท่องเที่ยวดังกล่าวกลับเข้ามาท่องเที่ยวในประเทศไทยอีกครั้งหนึ่ง