การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการรับรู้โครงสร้างมหาวิทยาลัย และความผูกพันต่อองค์กรที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของอาจารย์ใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้และตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลที่พัฒนาขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ กลุ่มตัวอย่าง คือ อาจารย์ผู้สอนระดับอุดมศึกษา ใน 3 จังหวัดภาคใต้ คือ จังหวัดปัตตานี นราธิวาส และยะลา จำนวน 260 คน การสุ่มตัวอย่างใช้การสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ ผลการวิจัยพบว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการรับรู้โครงสร้างมหาวิทยาลัย และความผูกพันต่อองค์กรที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของอาจารย์ใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ตามสมมติฐานนั้นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และตัวแปรทั้งหมดในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของความพึงพอใจในการปฎิบัติงานของอาจารย์ได้ร้อยละ 84 โดยที่ความผูกพันต่อองค์กรมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของอาจารย์ ในขณะที่การรับรู้โครงสร้างมหาวิทยาลัยมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของอาจารย์และมีอิทธิพลทางอ้อมเชิงบวกต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของอาจารย์โดยส่งผ่านความผูกพันต่อองค์กร
This research was aimed to develop a causal model in the perception of university structure and work engagement, and it affects job satisfaction among instructors from three border provinces of southern Thailand. The relationship of this developed model with empirical data was also evaluated. The samples were bachelor degree level instructors from the provinces of Pattani, Narathiwat, and Yala. Using a stratified random sampling method, 260 people were randomized for this study. The results regarding in the perception of university structure and work engagement, affecting job satisfaction among instructors in three border provinces of southern Thailand, according to the hypothesis consist of empirical data and all variables in the model can be explained variance of job satisfaction among instructors equal to 84 percent. Work engagement had a positive direct effect with job satisfaction. Moreover, perception of university structure had a positive indirect effect with job satisfaction as related to work engagement.
