การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลวิธีการสื่อความหมายอาณาจักรอยุธยาในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ไทย พ.ศ. 2481-2562 โดยศึกษานวนิยายอิงประวัติศาสตร์ไทยสมัยกรุงศรีอยุธยาจํานวน 13 เรื่อง ผลการวิจัยพบว่า นวนิยายอิงประวัติศาสตร์ไทยได้สื่อความหมายอาณาจักรอยุธยาเน้นผ่านองค์ประกอบสําคัญของนวนิยาย 4 ประการ ได้แก่ ตัวละคร บทสนทนา ฉาก และมุมมองการเล่าเรื่อง โดยมีการสื่อความหมายโดยทางตรงและโดยทางอ้อมการสร้างตัวละครเน้นสื่อถึงภาพด้านการปกครองโดยตรง ยังได้สื่อถึงภาพด้านความสัมพันธ์กับต่างประเทศและภาพด้านวัฒนธรรมโดยทางอ้อม การสร้างบทสนทนาเป็นการสื่อความหมายโดยทางตรงที่เน้นสื่อถึงภาพด้านวัฒนธรรมเป็นหลัก และยังสื่อถึงภาพด้านการปกครอง ความสัมพันธ์กับต่างประเทศ และเศรษฐกิจ การสร้างฉากเน้นสื่อความหมายโดยตรง ได้สื่อถึงภาพด้านชีวิตความเป็นอยู่ เศรษฐกิจ วัฒนธรรม และมีการสื่อความหมายทางอ้อมที่บอกถึงภาพการปกครองด้วย มุมมองการเล่าเรื่องมีแบบผู้รู้แจ้งและผู้เล่าเป็นตัวละครเอกในเรื่อง สื่อถึงภาพชีวิตความเป็นอยู่ การทหาร การปกครอง เป็นต้น โดยภาพด้านต่าง ๆ มีทั้งภาพดีและภาพไม่ดี เห็นได้ว่า องค์ประกอบของนวนิยายมีบทบาทสื่อถึงภาพอาณาจักรอยุธยาทั้งในด้านเหมือนและไม่เหมือนกัน จึงส่งเสริมให้ผู้อ่านได้รับรู้และเข้าใจความหมายของอาณาจักรอยุธยาที่มีความหลากหลายตามที่ผู้ประพันธ์ประสงค์จะถ่ายทอดได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น
This research aims to study techniques for conveying the Ayutthaya Kingdom in thirteen historical Thai novels, published between 1938 and 2019. Four literary elements are identified as techniques for conveying the Ayutthaya Kingdom's literal meanings and connotations: character; dialogue; setting; and point of view. Characterization in the novels studied focuses directly on the political aspects and indirectly on international relations and cultural aspects of the Ayutthaya Kingdom. Regarding dialogue, the novels primarily address cultural issues, including references to government, foreign affairs, and the economy. Regarding the setting, the direct meanings conveyed concern about living conditions, the economy, and culture, while indirect meanings related to government are also conveyed. Two types of points of view are used, namely the omniscient point of view and the first-person point of view, to present both positive and negative views on living conditions, the military; government, and so on. In conclusion, all four elements in the novels studied convey both similar and different meanings of the Ayutthaya Kingdom, allowing readers to acknowledge and comprehend its various dimensions as the authors intended to present.
