บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์เงื่อนไขที่ส่งผลต่อความสําเร็จในการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมด้านงานวิเทศสัมพันธ์ในสถานการณ์ความร่วมมือทางวิชาการระหว่างมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติกับสถาบันอุดมศึกษาในสาธารณรัฐประชาชนจีน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพคัดเลือกกลุ่มผู้ให้ข้อมูลแบบเฉพาะเจาะจงบุคลากรที่ปฏิบัติงานด้านวิเทศสัมพันธ์ 24 คนจากมหาวิทยาลัยหัวเฉียวฯ 5 คน และจากสถาบันอุดมศึกษาในสาธารณรัฐประชาชนจีนที่ร่วมมือทางวิชาการกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวฯ 11แห่ง 19 คน โดยใช้เครื่องมือวิจัยด้วยการตั้งคําถามแนวทางการสัมภาษณ์และการสังเกตการณ์ผลการวิจัยพบว่า คู่สื่อสารข้ามวัฒนธรรมมีวัฒนธรรมที่เหมือนกันเป็นเงื่อนไขที่ส่งผลต่อความสําเร็จในการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมได้แก่ 1) การสื่อสารที่เน้นบริบทต่ําสามารถเข้าใจข้อความในการสื่อสารโดยไม่ต้องตีความเพิ่ม2) มองเวลาแบบเชิงเดี่ยวมุ่งทําเรื่องใดเรื่องหนึ่งให้สําเร็จจึงทําเรื่องอื่นกําหนดแผนงานและดําเนินการตามลําดับ3)มองเวลาแบบเชิงซ้อนดําเนินการหลายเรื่องพร้อมกันในเวลาเดียวกัน4)พื้นที่ของการสื่อสารในระยะใกล้ชิดวางตัวเป็นกันเองไม่เน้นพิธีการและ 5)พื้นที่ของการสื่อสารในระยะส่วนตัวให้ความสําคัญเรื่องสานสัมพันธ์กับผู้ที่รู้จัก เว้นระยะห่างพอเหมาะเพื่อแสดงความเคารพแก่คู่สื่อสาร และพบว่ามีวัฒนธรรมที่ต่างกัน คือ1) การสื่อสารที่เน้นบริบทสูงมีข้อความที่ต้องตีความเพิ่มบ้างผู้รับสารต้องมีความสามารถในการตีความเพิ่มจึงจะเข้าใจและ 2) พื้นที่ของการสื่อสารในระยะสังคมมีความคิดแบบสื่อสารแต่เรื่องงาน ไม่คิดจะมีปฏิสัมพันธ์มากกว่าเรื่องงานและมีความคิดแบบควรสร้างปฏิสัมพันธ์เพื่อสะดวกในการสื่อสารต่อไป ซึ่งไม่อาจเป็นเงื่อนไขที่ส่งผลต่อความสําเร็จในการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม
This qualitative research aims to analyze conditions affecting successes in cross-cultural communication focusing on international affairs between Huachiew Chalermprakiet University (HCU) in Thailand and higher educational institutes in People's Republic of China (PRC). Selected informants are five officers of HCU and nineteen officers from eleven higher educational institutes in PRC. Use research tools by asking interview guide questions and observation for analysis. The research finds similar cultures positively supporting cross-cultural communication, including 1) less contextual communication, without additional interpretation. 2) Linear communication, prioritizing plans and processing. 3) Complex communication, processing multiple issues through complicated time point of view. 4) Close communication, informal contacting and less processing. And 5) Personal communication, creating relationships with respective distance. On the contrary, different cultures decreasing effectiveness of cross-cultural communication include 1) high contextual communication, depending on ability of interpretation of communicators. And 2) Segmentation communication, separating places and issues communicated.
